গল্পগুচ্ছ

অমিত দত্ত 

          রাত নিঝুম     বৃষ্টি পড়ে

               কাঁথায়  মোড়া আমি,

                 চোখের পাতায় তন্দ্রা আসে

                   ঘুমের স্রোতে নামি।

                 হঠাৎ  যেন       খাটটা নড়ে

                 বসল কেউ পাশে,

                  হিমেল আঙুল    পরশ মাথায় 

                   ছোট্ট ক'রে কাশে।

                      ধড় মড়িয়ে     উঠে দেখি

                      খাটের কোণায় কেউ,

                   ' ভয় পেয়োনা     ভয় পেয়োনা 

                        নই বাঘ বা ফেউ ।

                       নাকি সুরের    ছায়ার কথা

                           শুনতে  তুমি যদি,

                     বাত বাতেলা      বেরিয়ে যেত

                           ছাড়তে তুমি গদি।

                   ' একটা কথা       বলতে এলাম

                         বৃষ্টি  ভেজা রাতে,

                       ভূত দেখতে     যখন যাবে

                          নিও কাউকে সাথে।

                       পোড়ো বাড়ি      শ্মশান  ভূমি

                            যাই হোক না কেন,

                          সব ভূত      হয় না সমান

                       কেউ ঘাড়       মটকে  ধরে

                       কেউ বা রক্ত  চোষে,

                       কেউ নাচে      তিড়িং বিড়িং 

                            মজা দেখে ব'সে।

                      দাদু তোমার      ছিলাম আমি

                          তাইতো ব'লে যাই,

                      ভূত ছাড়া     এ জগতের

                          কোনো স্থান  নাই।'